Izgradnja Hloralkalnog kompleksa u Bukinju, u sastavu tada moćnog hemijskog giganta, kombinata “Sodaso”, bila je velika radna pobjeda bh. pregalaštva, o čemu su mediji diljem tadašnje zajedničke države često izvještavali.
Ovaj za tadašnje prilike privredni kolos, pušten je u rad 1976. godine, ali je ubrzo, zbog nekoliko “incidenata” i osjetljivog proizvoda postao razlogom brige stanovništva.
Nakon nkoliko manjih, veliki incident dogodio se 29. jula 1980. godine, tokom pretakanja hlora iz cisterni u spremnike. Došlo do je do pucanja crijeva i istjecanja hlora. Nastala je panika, unatoč nastojanjima vlasti da se “ekološka katastrofa” zataška.
Lokalni i mediji u bh. vrlo su šturo pisali o događaju koji je doveo do toga da su građani masovno napuštali stanove i kuće i bježali prema planinskim visovima, Ilinčici, Majevici i drugdje. Stariji Tuzlaci sjetit će se da je hlor “štipao” za oči i nos, pa su se koristile maske, vlažne maramice i marame, a poneko je nakačio i gas-masku.
Grad se bukvalno preselio na uzvišice, ali čim su radnici HAK-a sanirali kvar i zaustavili istjecanje hlora, a vjetar malo zapuhao, nestalo je i hlora i panike. No, tada je bilo zaista scena koji podsjećaju na filmove s tematikom masovne histerije.
Rijetki mediji su o ovome pisali, a iz arhive smo izvadili tekst iz “Politike ekspres”, čiji su novinari ocijenili da je važnije o svemu objektivno izvijestiti javnost nego li ispoštovati zabrane iz Komiteta, SSRN-a i drugih organizacija.
Skenirali smo tekst da se može pročitati sve napisano. Sada je o tome lako razglabati, ali tada je bilo zaista “gutavo”: i zbog hlora, a i zbog političke cenzure. (mp-tl)
Oplakao sam tada ko nikad. Bio sam u Miladijama, u bašti nešto kopao, kad je počelo da štipa za grlo i oči…Tek poslije komšija kaže bježi u kuću javili da je “eksplodirao hlor”