Nekadašnja zgrada tuzlanske banke još tada je izgledala futuristički sa svojim neobičnim dizajnom, a njenu strukturu i izgled osmislio je arhitekta Vladimir Stojanović, prenosi Tuzlanski.ba.
Zgrada bivše Tuzlanske banke, izgrađena 1977. godine, predstavlja zanimljiv primjer arhitekture iz perioda socijalističke Jugoslavije. U tom vremenu, mnoge građevine su građene s fokusom na funkcionalnost i monumentalnost, kako bi reflektovale moć i stabilnost državnih institucija, uključujući banke.
Upravo ova zgrada izdvojena je na stranici Soc Mod zbog svog neobičnog izgleda i zanimljive arhitekture.
Objava je izazvala mnoštvo komentara pratitelja širom svijeta koji su kazali kako je zgrada napravljena dobro i estetski lijepo, ali da joj je potrebno održavanje.
Jedan od pratitelja je imao i simpatičnu dosjetku kazavši da zgrada izgleda kao dom slavnih Teletabisa.
Tuzlanska banka danas posluje pod nazivom NLB Banka. To je bila jedna od značajnih promjena većinskog vlasništva 2005. godine, kada je banka dobila strateškog partnera i postala članica najveće slovenske međunarodne finansijske grupacije – NLB Grupe.
Arhitektonski stil zgrade može se svrstati u brutalizam, pravac koji je bio dominantan u gradnji javnih i poslovnih objekata u bivšoj Jugoslaviji u drugoj polovini 20. stoljeća.
Brutalizam se odlikuje masivnim betonskim strukturama, jednostavnim geometrijskim oblicima i minimalizmom u dekoraciji, što je često izazivalo kontrast u odnosu na okolnu gradsku arhitekturu. U modernoj arhitekturi brutalizam je doživio procvat u periodu od 1954. pa do 1980.
Ova estetika često je uključivala vidljive betonske elemente (“goli beton”), prostrane unutrašnje prostore i velike prozore kako bi se obezbijedila funkcionalnost i svjetlost unutar zgrade. Beton se u prošlosti uvijek koristio kao konstruktivni materijal bez estetske uloge, ali s pojavom brutalizma postao je element dekorativnog i vizuelnog učinka na promatrača.
Zgrada tuzlanske banke vjerovatno je dizajnirana da bude vizuelno prepoznatljiva i da dominira prostorom u kojem se nalazi, odražavajući status institucije koja je imala ključnu ulogu u lokalnoj ekonomiji. Njen dizajn bio je u skladu sa tadašnjim principima gradnje, koji su favorizovali jednostavnost, izdržljivost i masivnost. Ovakve zgrade su bile i simbol moći institucija koje su bile smještene u njima.
Kao i kod mnogih zgrada iz tog perioda, enterijer banke verovatno je bio uređen funkcionalno, sa naglaskom na velike prostore za rad, čekaonice i operativne kancelarije, sa vrlo malo dekorativnih elemenata osim eventualnih fresaka ili umjetničkih radova koji su ukrašavali ulazni prostor.
Ova zgrada, iako možda ne toliko privlačna u estetskom smislu prema današnjim standardima, predstavlja važan dio arhitektonskog naslijeđa Tuzle, jer reflektuje ekonomski i društveni kontekst vremena u kojem je izgrađena.
Ministarstvo kulture TK u saradnji sa općinama trebalo bi da izvrši preliminarno evidentiranje, rekognosciranje i valorizaciju sveukupnog Graditeljskog naslijeđa tzv. sockonstruktivističkog (M.F.), ili realsocijalističkog perioda prije nego budu porušeni. U svakom slučaju riječ je o nekoliko raritetnih objekata visoke kulturno istorijske vrijednosti. To može izvršiti tim od tri stručnjaka – zaštitara: arhitekta, istoričar umjetnosti i etnograf-antropolog. Prva dva profila ne postoje u BiH, dok je etnograf u Tuzli i jedini u BiH. Dakle radi se o arhitektu i istoričaru umjetnosti koji su specijalizanti za ove poslove.