Prvi mart 1992. godine je datum koji predstavlja svijetli primjer reafirmacije državno-pravnog ustrojstva jedne stare evropske srednjovjekovne države, ocijenio je u razgovoru za Fenu profesor na Pravnom fakultetu Univerziteta u Zenici Dževad Drino, govoreći o državno-pravnom značaju referenduma o nezavisnosti BiH 1992. godine.
Po njegovim riječima, to je dan reafirmacije bosanskoheregovačke državnosti nakon šestojanuarske diktature kralja Aleksandra i donošenje tzv. Oktroisanog ustava 3. septembra 1931. kojim je pokušano rasturanje historijskog bića Bosne i Heregovine, što je nastavljeno sporazumom Cvetković- Maček, a pogotovo podjelom u doba fašističkog režima NDH 1941-1945. godine.
Prof. Drino pojašnjava da vodstvo Narodno-oslobodilačkog pokreta (NOP) odlukama AVNOJ-a, ZAVNOBiH-a, i donošenjem ustava, vraća Bosnu i Heregovinu na historijsku scenu kao ravnopravnu članicu nove države.
– Disolucijom bivše SFRJ prihvaćene su sve republike kao novonastale samostalne države, sve su prihvaćene kao članice Ujedinjenih naroda, pa ovaj datum predstavlja svijetli primjer reafirmacije državno-pravnog ustrojstva jedne stare evropske srednjovjekovne države, koja s punim pravom baštini ukupne evropske civilizacijske tečevine – rekao je.
Drino je na kraju poručio da negiranje državnosti BiH predstavlja pokušaj već oprobanih retrogradnih ideologija i velikodržavnih projekata, koje je sama historija davno odbacila pobjedom antifašizma na ovim prostorima ali i u cijeloj Evropi.
– I sami negatori su svjesni te činjenice pa pokušavaju novu oblandu za stare ideje zaogrnuti prisutnim desničarenjem i populizmom, zaobilazeći naširoko tradicionalnu demokratiju, vladavinu prava i istinske evropske vrijednosti koje nam je zajednička povijest ostavila – zaključio je prof. Drino u razgovoru za Fenu.