Naše emisije CO2 zagrijavaju planetu, čineći život neugodno teškim, pa čak i nepodnošljivim u nekim regijama.
U julu ove godine, planeta je postavila rekord za najtopliji dan, nekoliko dana zaredom.
NASA prati naše emisije, a rezultati koje pokazuju nisu ohrabrujući, ali su vizuelno privlačni na jeziv način. Možda će kombinacija vizualne privlačnosti i jezivosti podstaći borbu protiv klimatskih promjena, piše Klik.hr.
NASA-in Naučni Vizualizacioni Studio objavio je video koji prikazuje kako vjetar i vazdušne struje raznose emisije CO2 oko Zemljine atmosfere od januara do marta 2020. Video visoke rezolucije približava i prikazuje pojedinačne izvore CO2, uključujući elektrane i šumske požare.
“Kao donosioci odluka i naučnici, pokušavamo uzeti u obzir odakle dolazi ugljik i kako to utiče na planetu,” izjavila je klimatologinja Lesli Ot iz NASA-inog Centra za svemirske letove Godard u Grinbeltu, Meriland. “Ovdje vidite kako je sve povezano različitim vremenskim obrascima.” Video jasno pokazuje da nije važno odakle dolaze emisije CO2; svi mi osjećamo posljedice. Ipak, postoje zanimljive globalne razlike.
Iznad SAD-a, Južne Azije i Kine, većina ugljika dolazi iz industrije, elektrana i transporta. Ali, iznad Afrike i Južne Amerike, većina emisija dolazi od sagorijevanja, uključujući šumske požare, spaljivanje poljoprivrednog otpada i krčenje zemljišta. Emisije takođe dolaze iz fosilnih goriva poput nafte i ugljena.
Slika pulsira iz nekoliko razloga. Šumski požari obično se pojačavaju tokom dana i usporavaju noću. Takođe, drveće i biljke fotosintetiziraju tokom dana, oslobađajući kiseonik i apsorbujući CO2. Kopnena masa i okeani djeluju kao spremnici ugljika. Više pulsiranja vidi se u Južnoj Americi i tropskim krajevima jer su podaci prikupljeni tokom njihove vegetacijske sezone.
U ovoj verziji, video se približava SAD-u, prikazujući pojedinačne izvore CO2. Ove vizualizacije temelje se na GEOS-u, Goddard Earth Observing Sistemu. GEOS je integrisani sistem za modeliranje atmosferskih, okeanskih i kopnenih sistema Zemlje.
NASA ga naziva “modelom vremenske analize visoke rezolucije” i koristi superračunare za prikazivanje onoga što se događa u atmosferi. GEOS se temelji na milijardama podataka, uključujući podatke s Terra satelita i instrumenata MODIS i VIIRS sa satelita Suomi-NPP. GEOS ima rezoluciju koja je više od 100 puta veća od tipičnih vremenskih modela. (tl)