Iz pozicije njemačkog “nacionalnog interesa” i automatizma podrške Izraelu, vezanog za nacističku eru i holokaust, sasvim je logičan takav pristup, posebno zbog praktičnog stanja društvene svijesti običnih ljudi i potencijalno ozbiljnih unutarpolitičkih posljedica.I to je bavljenje nasljeđem sopstvene historije.
Ali, sa druge strane, automatizam “zaštite Izraela” se ne bavi suštinskom zaštitom krucijalnog sadržaja vrijednosti savremenog svijeta, na kojima je i izgrađena sadašnja EU i koji su omogućili gotovo potpuno revitaliziranje i političko reintegriranje posthitlerovske Njemačke i njenog društva.
I obezbjeđivanje “Evrope bez rata”, kao osnovne nakane prvobitne “Zajednice uglja i čelika”.
Naravno da je izuzetno delikatno pitanje u međunarodnom kontekstu prioriteta politika, kao “umijeća mogućeg”, posljedica evidentnog urušavanja civilizacijskog kredibiliteta moderne Njemačke i EU, bezrezervnom podrškom Izraelu, koji svojom direktnom i otvoreno vojnom zločinačkom neselektivnom vojnom kampanjom u Gazi, bjelodano ekspresno devastira sveukupnu strukturu vrijednosti EU i njenih proklamiranih ljudskih prava, sloboda i td.
Onda postaje i sasvim jasno da će se suštinski posljedično ruinirati i urušiti i EU, i njen, teško uspostavljeni, cijeli kolektivni političko-sigurnosni organizam sa teško predvidljivim posljedicama.
Sasvim je neosporno da je “Hamas” u vojnoj i mirnodopskoj polit-praksi internacionalno-interesna zločinačka organizacija, ali formalna identična atribucija važi i za Menahema Begina i njegovu partijsku preteču sadašnjeg “Likuda” itd. u drugim okolnostima, pa je uzimanje samo “Hamasa”, kao univerzalnog “opravdanja” ekvidistancom prilično neuvjerljiva argumentacija.
Sada se može prilično utemeljeno govoriti o otvaranju i fundamentalnih pitanja sveukupne opstojnosti EU, te time i opasnosti od aktiviranjai njenih zapretenih nacionalističkih antagonizama.
Valjda je ostalo još uvijek zdrave pameti i mudrosti da se spriječi ponovno klizanje Evrope u ratne opasnosti, samom njenom političkom degradacijom i time gubljenjem smisla njene održivosti potpunim i bezuslovnim pristajanjem na “podršku Izraelu” i sve ono čime se njegova sadašnja vlada bavi: masovnim ratnim zločinstvom nad običnim ljudima Gaze, čija jeste stvarna pozicija “nevinosti bez zaštite”.
Oni su sasvim “bezvrijedni” i “Hamasu”, ali i neuporedivo manje izraelskoj ubilačkoj armadi.
Konačno, moraju biti beskrajno egzistencijalno “vrijedni” EU, baš onoliko koliko je ona vrijedna i važna samoj sebi i onom što međunarodno predstavlja: nadu u neki bolji i ljudskiji svijet. Oholost to zasigurno nije.
A, svijet bez nade je univerzum neminovnosti barbarizma, bez ikakve dileme. (Piše: Derviš ČIČKO, društvenopolitički analitičar i humanista)
(Stavovi i mišljenja izneseni u ovom tekstu su isključivo autorovi i u ovom slučaju odslikavaju stavove redakcije portala)