Čovjek koji upravo sramno bježi prema Sarajevu, a koji je potpuno štetočinski autoritarno vladao Tuzlom zadnjih 22 godine i doveo je generalno razvojno do ponižavajuće pozicije posprdnog “tigra od papira”, dopustio je sebi da otvoreno i javno bira svog gradonačelničkog nasljednika, bez imalo respekta i poštovanja spram svojih sugrađana, imputirajući im infantilnu paternalističku inferiornost slobodnog izbora.
Čini se da budući naturalizirani Sarajlija odavno drži političke Tuzlake “osobama sa posebnim potrebama”, te da se smatra lično odgovornim za njihovu budućnost, sugerirajući im svog lično oktroiranog budućeg gradonačelnika, kao sopstveni pretpostavljeni politički otirač za noge i unaprijed određenom ulogom snishodljivog sarajevsko-daljinski upravljanog poniznog sluge.
U današnjem političkom trenutku i u osvit prijevremenih izbora za zahtjevnu poziciju tuzlanskog gradonačelnika, najava ovakvog dirigiranog kadroviranja od strane Jasmina Imamovića, zasigurno je samo fatalni gubitnički “mlinski kamen” oko vrata svakom Jasminovom ličnom miljeniku sreće. Bilo ko da je to.
Građani Grada Tuzle moraju naći mudrosti i hrabrosti da raskinu sa svojom sopstvenom, ali naturenom, dosadašnjom ulogom žrtve notornog karijerizma Jasmina Imamovića i kruga njegovih sasvim privatnih, interesno dobrano izraubovanih služinčadi, naslonjenih na njegov apsolutno oportuni makijavelistički projekat “vlast po svaku cijenu”.
I po cijenu, posebno ekomomskog, upropaštavanja jednog cijelog grada.
Tu vrstu kadrovskog “kontinuiteta nekog od najbližih saradnika” nam licemjerno nudi već bivši Gradonačelnik i lafo-socijaldemokratski, ali stvarni i praktični politički podvodač našeg grada, kao svoje prćije i privatne ćaćevine, a u korist lične karijere puta prema Sarajevskoj kotlini. I dalje. (Piše: Derviš ČIČKO, Facebook, 17. oktobra 2022. godine)
(Stavovi i mišljenja izneseni u ovom tekstu su isključivo autorovi i ne odslikavaju nužno stavove redakcije portala)
Drug, odnosno g-din Jasmin Imamović može i ima pravo da “glasno” razmišlja da li ima i ko bi mogao da ga “naslijedi” na mjestu “PRVOG” TUZLAKA. Isto tako svi oni koji misle da su dorasli da vode Grad Tuzla imaju pravo da se kandiduju (u slučaju da Jasmin ode u Parlament BiH) i da pobijede ukoliko dobiju najviše glasova. Ovo se posebno odnosi na one koji su gubili od Jasmina Imamovića u utrci za fotelju PRVOG TUZLAKA, a nikada se nisu pomirili sa tim da su od istog bili “pometeni”. Želim mnogo sreće svim kandidatima koji se budu nadmetali u “borbi” da postanu “NOVI” JASMIN (ukoliko do toga uopšte dođe) i nadam se da će pobijediti najkvalitetniji kandidat.
Hajde, Berba, cemu je vrijeme tome je i vakat, makar ovaj put…..ne kaze se dzabe “dvajstreca – sreca ” !
to mu je hanefija ostavio
Ako je izvjesno da gradonačelinik Imamović odlazi na novu političku funkciju i to u državni parlament onda je pravi trenutak da se bez političkog sukusa da kritički osvrt da li je “prvi tuzlak” (zajedno sa svojom gradskom upravom) u svom iznimno dugom mandatu trebao ili je mogao više učiniti za ovaj grad i to u vitalnim oblastima kao što su: kvaliteti urbanog razvoj grada, kvaliteti i kvantitetu razvoja saobraćajne infrastrukture i gradskog saobraćaja, razvoju kulturnih sportskih objekata, primjeni mjera smanjenja aero zagađenja u zimskom periodu, planiranju i izgradnji industrijskih zona na području grada koje bi privukle investitore za izgradnju novih privrednih objekata u cilju intenzivnijeg zapošlavanja građana, razvoj komunalne infrastrukture, u interesu grada saradnja sa kantonalnim i federalnim institucijama (školstvo, zdravstvo, prilazne i međugradske saobraćajnice… itd. Od istinskih tuzlaka od pera, struke i znanja očekujem kratki kritički osvrt na ovu temu.
Uglavnom, sve što je iole urađeno dogodilo se između 2003. i 2006., a nakon toga se radilo samo o demagoškom šminkeraju i uspostavi Gradonačelnikovog kulta ličnosti i bavljenjem “odbranom” Tuzle od raznoraznih neprijatelja, uz kolatetalne izborne pobjede na oltaru multi-kulti i “otmjenog” propadanja. Unutarnji neprijatelj opšte razvojne dekadencije “u krevetu” je tetošen do zajedničkog evidentnog sloma glede ogromnog ekonomsko-razvojnog zaostajanja, apsolutne korupcije, nepotizma i potpune neefikasnosti neprebrojivog birokratskog aparata Gradaske uprave i JP/JU itd. Promašene milionske investicije su poseban segment naše tužne priče. Samo su potpuni kolaps dugoročnog projekta širenja daljinskog grijanja i narastajući problemi u pouzdanosti vodosnabdijevanja i divljačka “urbanističko urbicidna” gradnja u najužem dijelu grada dovoljna za radikalno čišćenje gustim češljem cjeline administrativnog i “organizma” Tuzle.